Fariborz (‘zeg maar Fari’) ontvluchtte 33 jaar geleden de eerste Golfoorlog. De Iraniër zag zijn toekomst letterlijk in rook opgaan. Hij brak zijn studie af, vertrok hals over de kop en kwam uiteindelijk in Den Bosch terecht. In 2003 voegde Shirin zich bij hem. Ze kregen samen een zoon en zijn – ondanks het gemis van hun thuisland – gelukkig in Nederland.
Shirin vertelt met liefde over de plek waar ze beiden opgroeiden. “Kermanshah, een mooie groene stad, bergachtig en altijd mooi weer. Hoewel”, lacht ze, “voor Nederlanders een beetje te heet, vaak boven de 40 graden. Ik mis het land en vooral mijn familie. We hebben elke dag contact en eens per jaar gaan we een paar weken terug.”
Evengoed wil Shirin hier nooit meer weg. “We zijn tevreden hier. Nederland is een goed en veilig land. En De Haren is een fijne wijk; ruim, groen, dichtbij de winkels en je fietst in een kwartiertje naar de stad.”
De wereld veranderde
Fari: “De mensen in Nederland zijn wat meer op zichzelf. We hebben ons altijd zo goed mogelijk aangepast, ook op het werk, maar privé hebben we vooral contact met landgenoten.” Na de eerste tijd in een asielzoekerscentrum, kreeg Fari destijds met twee vrienden een woning in Schaijk. “We voelden ons welkom. Moslims, christenen en joden woonden naast elkaar; de wereld voelde weer veilig.” Dat veranderde volgens hem na de aanslagen van 11 september. “Sindsdien lijken mensen voorzichtiger in de omgang met moslims, ik voel meer afstand. Ja, dat doet soms pijn.” Shirin: “We hebben niet veel contact in de buurt, maar we zeggen elkaar wel gedag op straat. De moeder van een vriendje van onze zoon is een goede vriendin geworden, zij komen uit Kosovo.”
Geen goede dingen wegdoen
Het eerste huis van Fari en Shirin was aan de Zesde Haren, later verhuisden ze naar de Tweede Haren, een paar straten verderop. Ze wilden wat groter wonen, maar wel graag in de wijk blijven. De renovatie is perfect verlopen volgens Fari. “We hebben alle opties laten uitvoeren, behalve de keuken. Die was net nieuw toen we hier in 2015 kwamen wonen. Wij zijn erg van de natuur en het milieu, dus dan gooi je geen goede dingen weg. De mooie houten vloer namen we over van de vorige bewoners. De werklui gingen er zuinig mee om en dekten alles netjes af met zeil. Een super vriendelijke groep mensen!” Shirin beaamt: “Je hoeft maar iets te vragen en ze staan voor je klaar. Heel lief. Na de renovatie hebben we zelf nog het een en ander geschilderd, dus alles is weer als nieuw.”
Warm en veilig
Wat vooral veel scheelt is de isolatie en warmtevoorziening, vertelt Fari. “Het was voorheen in de hal en op zolder bijna net zo koud als buiten. Nu voel je de warmte door het hele huis, de thermostaat hoeft niet hoger dan 18 graden.” Voor Shirin maken vooral de veiligheidssloten het verschil. “Ik durfde ’s nachts nooit de ramen open te laten staan, je kon er zo je hand doorheen steken en binnenkomen. Het voelt nu veel veiliger. Fari doet er lachend nog een schepje bovenop: “Ik kan de inbraakverzekering wel opzeggen, er komt écht niemand in!”
- Deel deze pagina
